Dank u Lieve Sint

Eindelijk (na 2 mnd wachten) heb ik mijn eigen versie van Adobe CS 5!!
Vermits ik toch ziek én hoogzwanger ben en bijgevolg wat gekluisterd ben aan het bed/de zetel, hebben we al goed geoefend
Tenminste als ik wat goedkeuring krijg van ons Pebbles want die loopt hier ook te snotteren. Maar bon, mede dankzij potloodjes en Bumba ben ik toch aan een Dank U Sinterklaasje kaartje begonnen.
T is nog niet perfect maar 't is toch een begin he.

Pebbles goes dutch

In de reeks 'going international' had ik verleden week een Hollands jurkje gemaakt. Het patroontje kwam uit de Knippie van september dit jaar. De kleinste maat daar was wel 98 en vermits ons Pebbles nog maar een 86 heeft, hebben we enige aanpassingswerken mogen klaren.
Maar bon , ik vind het vrij goed gelukt.

 De stof is een een Delfts blauw katoentje. Voor de biais hebben we toch maar gekozen voor contrasterend rood want anders zag ze er echt uit als een Hollands stukje theeservies. Ik blijf het een supercombinatie vinden: delfts blauw met felrood. Ik word er persoonlijk heel vrolijk van. De bretellekes staan vast met knoppen zodat we het kleedje later nog vergroten.
Tot mijn verbazing verliep het zakjes maken vrij vlot. Ik vind ze heel mooi en handig ook. Want bij snotneuzengevaar prop je er gewoon een zakdoekje in. Pebbles heeft het concept zakjes ook al goed door, wat ik allemaal niet in die zakken vind...

Et voila de achterkant.
Moeilijk was het ook niet want in 4 uur tijd was het al klaar. Lekker gemakkelijk alsjemenou...

X mas Spirit

Normaal ben ik een beetje een kerstfreak. Zo eentje die zich moet inhouden om begin november haar boom zou zetten. Zo eentje die helemaal niet klaagt als de lokale Droomland vol kerstballen en lichtjes hangt.
De reden is simpel, ik heb een hekel aan de winter en Kerstmis is toch wel zo een beetje letterlijk en figuuurlijk een lichtpunt he.
Maar dit jaar geraak ik veel minder in de Kerstspirit. Ik weet het, ik heb nog tijd. Maar toch...
Ik heb niet zo veel plaats meer in huis sinds ons Pebbles hier rond huppelt. Allé, moest het nog bij het huppelen blijven ... ik zou het nog zien zitten. Maar verleden jaar was ze er al ei zo na in geslaagd om in Paradisio een kerstboom naar beneden te trekken. Dit jaar is nog mobieler. Ik vrees dus een beetje voor onze arme boom die al menig hond/kat/ratje/lomp vrouwmens heeft getrotseerd.
Ik denk niet dat onze boom ook nog baby proof is.

Maar goed om toch al een boompje op te zetten, heb ik in Libelle Kerst Speciaal een ideetje opgedaan om je kerstkaartjes op te hangen.

Het enige wat je nodig hebt is een stuk rode vilt (50 op 50 cm), dubbelzijdige tape en witte acryl verf. Je knipt er een kerstboom-figuur uit. Nadien schilder je witte stippen op.
Bij mij ging het niet zo vlot om zelf met acryl de stippen er op te schilderen. Het vilt pluisde zodat de rand van de stippen nogal amateuristisch leek. Ik heb er dan met een zwarte alcoholstift een rondje rond gezet.
Nadien hang je alles met de dubbelzijdige tape aan je muur.

Ik betwijfel het of er wel veel kaartjes op kunnen dus ga ik een prikbord zoeken en er achter plaatsen om toch iets steviger te zijn. Met nog een leuke achtergrond gaat dat nog mooi zijn.
Alle toch al een beetje kerstsfeer in huis...

Al waaien de wimpels

Zo een simpel kluske, zo een gepruts van mijnertwege.
Maar bon, ze is af. De geboorteslinger!!
Ik vind hem super want hij is helemaal gemaakt in mijn favo stofkes van het moment: Hollandse Glorie.

Maw: Delfts blauw, polkadotjes, sterrekes, alle kitch avant la lettre dus.
De vlagjes zelf waren natuurlijk heel gemakkelijk.Het grootste gepruts zat in het appliceren. Het is niet de eerste keer dat ik appliceer, het resultaat vind u hier. Maar toen was ik niet zo content van het lettertype en de grootte van de letters. Die is bij deze aangepast en goedgekeurd.
Maar toen zal ik nog even moeten oefenen. Enfin ja, uiteindelijk is het gelukt. Gewoon nog niet zo perfect als ik gehoopt had. Maar van ver zie je het niet. Binnenkort gewoon eens oefenen met gemakkelijker vormen, diertjes appliceren of zo....
Heel mijn appliceerwerk kan ik natuurlijk niet laten zien want De Naam staat er op. En die is natuurlijk nog topsecret. Maar ik zal lief zijn en een tip van de sluier oplichten, deze letter komt er dus in voor :)
Laat het gokwerk beginnen....

H&M copycat

Dit topje had ik geleend van zus omdat het tijdens de zwangerschap nogal ruim zat. En idd het zat erg comfortalel. Het zat niet alleen comfortabel, het lag ook nogal comfortabel. Mijn kat was dol op het stofje, bleef maar op mijn schoot liggen. Geen probleem zou je zeggen behalve dat ze graag klauwt.
En de stof bleek niet bepaald kattenagelproof te zijn.
Gevolg; allemaal kleine gaatjes in de stof. Heel plezant om dat dan terug te geven natuurlijk. Ik vroeg wat hulp bij de herstellingswerken bij omajenny. Ze stelde 'kneepkes' voor. Gewoon de stof wat inleggen zodat je plooitjes krijgt. Dat deden we dan ook.

Bovenstaande is het resultaat.
Omdat ik mij zo wat schuldig voelde (en omdat het toch bijna kerstmis is) heb ik het patroontje over getekend en gemaakt in een ander tricotstofje die ik nog liggen had van het stoffenspektakel. Ik liet zus de kleuren kiezen en ze koos voor een soortgelijk paars stofje.

Zoals je kan zien, praktisch hetzelfde he.
Ze was vooral weg van de boord onderaan dus die heb ik netjes zo gel
aten. Het topje zat ook in een uur of 2 in elkaar en het moeilijkste was dan nog de bandjes. Biais in een rondje stikken, ik zal er nog wat op moeten oefenen.

Ik vind wel dat mijn stikwerk een minder t-is-precies-of-ze-dronken-was gehalte heeft dan vroeger. Rechte lijnen, het gevolgd van veel arbeid. Oefening baart dus werkelijk kunst.
Had ik de tricot niet even moeten strijken, denkt u? Waarschijnlijk wel, maar ik ga mijn pregnancy kaart trekken: ik heb geen zin om mijn strijkplank/ijzer boven te halen.
Dat doe ik wel met kerst als ik het topje afgeef.

Vlaamsche Boerinnekes

Ons Pebbles had een jaar geleden een boerinnekeskleedje gekregen. Met bijpassend boerinnen-omslagdoekje voor op het hoofdje. Mooi dat ik dat vond!! En niet alleen ik, menig toeschouwer vond ze er 'oh zo schattig' mee staan.
Helaas (of juist gelukkig) worden kleine meisjes groot. En het boerinnekeskleedje te klein.
Op de stoffenbeurs vond ik een rode ruitjes stofje en voila... het idee voor een nieuw en groter boerinnkeskleedje was geboren.  Het patroontje heb ik gewoon overgetekend van een ander kleedje in haar maat. Het rokje was pretty easy. Gewoon er een onderboordje in bijpassend rode stof aan gezet, wat plooitjes, een zakje en hop dat was klaar.
De grootste miserie had ik met de zelfgemaakt biaisband om de mouwsgaatjes mee af te werken. Zo'n kinderarmpje is niet groot en de biais bleef na meerdere aanpassen erg dik. Waardoor mijn stikmachine er niet door geraakte. Nee, zelf niet met een sterkere naad.
Gelukkig kwam Oma to the rescue en zij heeft mijn geknoei toch nog recht gezet zodat ons Pebbles weer als een vrolijk boerinneke door het leven kan gaan.
Akkoord, de sport schoenen gaan er totaaaaaaaaaal niet op. Ze trekt dan ook maar bedenkelijk gezicht op de foto.  Maar het kind groeit zo hard dat schoentjes kopen een dure aangelegenheid word. Enfin, binnenkort komt Sinte Maarten. Als ze haar schoentje zet, brengt die  misschien  wel een paar nieuwe schoenen. Een modieuzer gevalletje bijvoorbeeld..
Let's hope...

Naaien en babysitten: een klus from hell

Ik weet niet hoe al die andere moeders het doen met kleine kinderen. Op sommige blogs zie je ze elke week wel een paar keer een creatie op hun blog toveren.
Naaien ze 's nachts, hebben ze zo'n brave kindertjes die zich netjes zelf kunnen bezig houden, helpen de kabouters? Het zal mij een mysterie blijven.
Bij mij is het zo dat elke keer dat ik mij maar in een straal van een meter rond de naaimachine durf te vertonen, dat ik een enthousiast mede-naaistertje bij mij aan de stoel heb. Zo eentje die wat graag haar vingers onder de naald zou schuiven om toch maar te zien wat er allemaal gebeurd. Het zou best kunnen dat ik een opvolger van een of ander bekend modehuis heb geproduceerd. De opvolgster van Kaat Tilley of zo...
Anyway.. mijn naaiuurtje beperkt zich dus tot de middagdutjes (die schaars worden) en 's avonds na 20 u. Helaas ben ik een ochtendmens en na 20 u gaat het niveau van mijn brein pijlsnel naar beneden. Maar goed... Ik heb mij dan ook beperkt tot enkele eenvoudige oefeningen. Vooral omdat ik nu meer probeer zelfstandig te naaien ipv altijd bij mijn Hulplijn te gaan (want dat is toch wel iets te gemakkelijk vermits zij mijn rekenwerk op zich neemt)

Het eerste was een lunchtasje voor Zus. Voor als ze terug aan het werk gaat he na de moedersschapsrust. Zo kan ze haar lunchpakketje netjes transporteren van huis naar werk en omgekeerd.
Het patroontje was gewoon dezelfde als die van mijn schooltas maar veel kleiner. Het hoesje naaien ging vrij vlot, de voering ook. Maar dan!! De voering en de hoes bleken helemaal niet te passen. Ondanks mijn rekenwerk bleek de de voering te groot voor de hoes. What went wrong?
Geen flauw idee, maar ik heb toch wel effe mijn Hulplijn gecontacteerd. Die heeft een beetje geprutst met de voering zodat die toch in de hoes paste. Je ziet mijn geknoei wel wat aan de rand van de binnenkant. Maar goed, de meeste mensen zien toch enkel de buitenkant. Dus ja. En de buitenkant ziet er netjes uit. Misschien zal een lekker lunchpakket de aandacht wat afleiden van de enigszins amateuristische binnenkant.

Het tweede projectje: een wasknijperzakje voor ons mama. Die had mij dat al een tijdje gevraagd want haar korfje waait altijd om en zo. Ik heb ook zo'n wasknijperzakje gekregen van de Oma en ik was toch lovend over dit zakje. Alle bon, we tekende een patroon van het bestaande zakje, knipte het uit de stof (van de stoffenbeurs) en gingen aan de slag.
Dan kwam het denkwerk. Het denkwerk na 20u waarin mijn hersens het wel eens laten afweten. Ik stikte eerst het gatje en de binnenkanten aan elkaar. Probleem!!
Ik kreeg het zakje dan niet meer gedraaid zodat je de goede kant van de stof zou zien. Alle, het tornmesje werd bovengehaald en alles werd los gemaakt.
De Hulplijn zei dat ik bij de voorkant (die met het gat in) eerst de stof met de goede kant tegen elkaar moest leggen. Vervolgens stik je rond het gat, zigzagt om draaitjes te verkomen en draait het vervolgens om.
De achterkant van het zakje: daar leg je de stof met de slechte kanten tegen elkaar.
Bovenaan moet je een streepje openhouden (onderste foto,de linkse) want je kapstok moet er nog door kunnen natuurlijk. Dit plooi je dubbel en stik je om.
Als laatste moet je gewoon de voor en achterkant zou tegen elkaar als je wil (je kiest zelf welke stof je als binnen of buitenkant wilt) en je stikt rondom. Zoals de meeste rechtse foto onderaan.
Voila, ons mama kan haar was weer netjes omhoog hangen. Helaas voor haar is het nu al oktober en zal de was buiten hangen eerder voor het voorjaar zijn maar ja.. slechts een zeurpiet die daar op let...

Illustrator probeersels

 Oefening in basisvormen 

Ook een oefening in de basisvormen, maar hier wil ik graag muurstickers van maken of zo..

stoffenspektakel

I went 'a little crazy' op het stoffenspektakel vandaag in Gent.

Maar liefst 17 verschillende stoffen oftwel 14 lopende meter stof liggen nu netjes opgevouwen in mijn stoffenbak.

Dat vind ik een leuke gedachte want na enig hoofdrekenen kwam ik tot de conclusie dat deze hoeveelheid mij toch maar 94 euro heeft gekost. Ik zat er dus niet ver van mijn ruwe schatting van zo'n 100 euro, het budget dat ik toch wel in gedachte had. 't Is toch een beetje crisis voor iedereen he. 

De bedoeling was vooral dat ik basic stoffen ging kopen omdat ze op het stoffenspektakel behoorlijk goedkoop zijn. Een beetje in alle kleuren want nu moet ik altijd bij andere mensen stoffen gaan lenen & ik ben de rol van profiteur toch wat beu. 

Ik had zelf niets in gedachten om er mee te maken. Het zijn stoffen voor de gelegenheid geworden. 

Gelegenheid genoeg dus na vandaag....

Back to school

De kogel is definitief door de kerk!! Ik ga terug naar het school. Een beetje een ommezwaai ......van de sociale sector naar de grafische maar wel onder het motto 'men is nooit te oud om te iets te leren'.

Maar ik heb altijd tussen die liefdes getwijfeld. Nu zou het wel leuk als ik alle twee die diploma's zou hebben. Dan heb ik altijd de daadwerkelijke stok achter de deur. 

Ik mis het creatieve wat in de sociale sector en ik hoop dit gemis wat op te vangen door met Illustrator en Indesign. Normaal gezien zou ik, nu ik toch thuis ben voor de zwangerschap, naar de dagschool gaan. 

Helaasheid, deze zwangerschap lijkt in mijlen niet op de vorige. Ik ben moe, heb last van bekkenpijn en nog zo wat leuke feitjes omtrent zwangerschap. Zeur zeur, ik weet het. 

Dus koos ik voor het minder intense avondonderwijs. Minder lang en stukken goedkoper. En hoe miserabel ik me ook mag voelen, ik kan nog altijd creatief zijn achter de computer he. 

Dus terug naar school. Daar horen wat nieuwe spulletjes bij. Vandaag heb ik mij dus uitgeleefd op een pennenzakje maken. De bedoeling was er maar eentje te maken. Maar ons probeersel bleek veel te klein te zijn voor pennen. Slecht gemeten. Maar ondertussen heb ik toch een leuk tasje voor ik-weet-nog-niet-wat-maar-ik-zal-wel-zien. Tweede keer goede keer. Iets meer stof en een langere rits maakte uiteindelijk het geschikte pennenzakje. 

De stof komt nogmaals van de Ikea (leve hun gordijnenstoffen) en het patroon komt ook weer uit het borduurboek van Oma Jenny. Het ritsen innaaien begint trouwens al vlot te gaan. 

Oefening baart dus werkelijk kunst!!

De juiste grootte toch gevonden!!

Het te kleine zakje die dienst doet als Pritt houder (voorlopig)

September veggiemaand

Op dit blogje vond ik een leuk initiatief nl Veggiemaand.
Nu ik zwanger ben, heb ik opeens ongelooflijk veel zin in vlees. Ik weet niet of je het als 'vieze goesting' mag klasseren of dat het gewoon gemakzucht is. Maar 't is dus zo. Met Pebbles die hier vrolijk (of soms zeurend) rondloopt, ben ik soms zo moe. En dan sta ik puur gemakzuchtig in de frituur waar ze tegenwoordig wel een veggie gamma hebben maar 't is toch niet zo lekker. Behalve Mozzarrellafingers. Of dat dacht ik toch want ik werd onlangs zowaar uitgelachen door een plaatselijke frietboer omdat mozzarellafingers helemaal niet veggie zouden zijn. Ok veganistisch zijn ze niet maar vegetarisch dacht ik toch wel). Daar stond ik dan iets wat beteuterd in die zaak.
Anyway, ik vind dit initiatief dus tof omdat het me toch weer even geen alien-die-enkel-groentjes-eet meer voel. Dus vandaag op het menu: courgette met salie frittata. Het recept komt oorspronkelijk uit een kookmagazine maar ik heb het waar meer op zijn Rozemarijns gedaan (meer kaas dus & iets minder gezond)
Recept is voor 2 personen.
Nodig: 1 courgette (amaai en nog een seizoengroente ook!), wat takjes salie in reepjes gesneden, 50 gr fetakaas, 50 ml melk, geraspte kaas (ik heb emmentaler gebruikt), 4 eieren, 1 ui en een teentje look. Natuurlijk ook olijfolie,peper & zout & nootmuskaat

Eerst rasp je de courgette. Vervolgens neem je een pan met anti aanbaklaag en verhit daarin wat olijfolie. Je fruit de look en ajuin. Nadien voeg je de geraspte courgette op een hoog vuur totdat het vocht eruit is. Je kan hier al bijkruiden met peper en zout.
Vervolgens klop je de eieren met de melk. Je kruid bij met peper, zout en nootmuskaat. Dit voeg je in de pan bij samen met de salie die je in reepje gesneden hebt. Zet het vuur nu wat lager.  De feta verbrokkel je en strooi je er ook bij. Ik heb dan nog emmentaler bij gestrooid want mijn halve trouwboek eet meer groenten als ze wat verstopt zitten onder een laagje kaas.  Het eiermengsel laat je vervolgens 20 min sudderen met het deksel op de pan (heel belangrijk dat deksel want als het durf te vergeten (zoals ik de eerste 10 min) is de onderkant ietswat te bruin.
Het recept heeft heel goed gesmaakt. Zelf Pebbles heeft d'r bordje goed leeg gegeten en dat is heel wat want tegenwoordig eet ze wat moeilijk. Nog leuk: ik ben een luie kok en je hoeft niet zo veel moeite te doen bij dit recept :). Easy peasy!!

Cadeautjes voor de jarigen

Collega H verjaart bijna!!
En ze geeft een feestje! Ik had mij al suf gepiekerd (zoals ik bij elke verjaardag eigenlijk doe) "wat moet ik kopen?".
Op de uitnodiging stond als een cadeaubon voor saunabezoek of centjes. Heel leuk vond ik, geld vragen. Ik durf dat nooit maar vind het stiekem toch wel een goed idee. Anders koop je toch maar rommel die de mensen hopeloos vanachter in hun kast gooien wegens een acuut 'Wat moet ik daarmee nu aanvangen?" gevoel. Tips voor verjaardagen zouden een must moeten zijn.  Als ik toch geld moet uitgeven, doe ik het liever met iets wat hen plezier doet dan de zoveelste badzoutsamenstelling of sokkencompilatie.
Maar je kan toch moeilijk zo maar een saai envelopje afgeven met wat centen in. Je kan de boel wat opleuken met hun naam er in nette letters opzetten maar het blijft toch wel iets te gemakkelijk en weinig creatief. Dus dacht ik, we maken een tasje waar we het verschuldigde bedrag netjes in doneren. Niks dan voordelen want
a) 't Is voor een vrouw en volgens oeroude cliche's shoppen vrouwen nogal graag. Met de centjes koopt ze dus maar wat ze nodig heeft. Het plezier van kopen (klinkt zo slecht kapitalistisch, amaai) aangevuld met de aankoop zelf. Dubbele winst!!!
B) Ik heb mijn eer gered als creatieve ziel. Het zat in een leuk zakje. Niemand kan daar iets op zeggen...

De stof had ik nog liggen van oude gordijnstof van Ikea en de voering is eigenlijk quiltstof maar niemand die daar op let.  Mijn stoffenkast begint eindelijk op te leveren. Ik kan er al eens in gaan snuffelen en toch echt wel iets leuks vinden ipv altijd naar de stoffenwinkel te hollen (wat ik toch altijd maar uitstel).
Het patroon van het zakje vond ik in een frans boek voor quilten. Vermits mijn Frans niet echt je-van-het-is en men sprak van voering heb ik toch enkele hulplijnen ingeroepen.  Oma Mere werd ter orde geroepen. Uiteindelijk was het niet zo veel werk,  op een uurtje of 2 was het gefikst. En dan had ik mezelf het nog knap lastig gemaakt door een rits te kopen van 16 cm ipv de gevraagde 14. Het rekenwerk heb ik deskundig aan oma Mere gelaten. Maar buiten dat feitje zat het dus snel in. De rits in stikken begint al vlot te gaan. De stof was niet zo moeilijk te hanteren. Easy peasy dus.
Omdat er toch nog stof over is, hebben we ook maar een brillenzakje gemaakt. Kwestie van lekker assortie te zijn...

Assortie-zakjes

Brillenzakje

Ingewikkeld

Ik ben een wikkeltop-fan.
Maar ik vind nooit de wikkeltop die mij bevalt in de winkel. Noch in patroonbladeren. Ik moet dus wel een moeilijk mens zijn.
Maar nu vond ik onlangs in de Sandra (niet echt een hip magazine omtrent breien/naaien enzo) toch een patroon die met enige aanpassing er wel kon voor doorgaan.
Ik ging achter zwarte tricot omdat zwart op veel gaat en tricot eigenlijk ook. Het maken was niet zo moeilijk, ik heb er amper een uur of 4 aan gewerkt en het resultaat mag er zijn: Ik vind het ding geweldig!!
Als ik wat koud heb 's avonds wikkel ik het gewoon over mijn tanktopje. Probleem opgelost.
De enige bemerking die ik heb is dat het decolleté wel moeilijk is. Aan de linkerkant staat het wat puntig, in een gekke hoek die ik er niet uit krijg.
Maar omdat het zwart is, valt dat nog niet teveel op.
Ik ga wel eens een goed patroon moeten zoeken want ik wil het ding in nog veel kleurtjes. Ook leuk je kan EINDELIJK zien dat ik toch bijna 5 maand zwanger ben. Je kan dat opmerken aan de dikke buik oftwel de onderkin die evenredig met de buik schijnt te groeien (jammer genoeg).

Hayley is er!!

Eigenlijk is Hayley er al een dikke week maar ik post wat traag de laatste tijd.
Verleden week donderdag is zuslief dus bevallen een babymeisje, kleine Hayley.
De bevalling was lang en best hard dus dat verdient een kleedje.
Nee niet alleen daarvoor hoor maar goed.
Het patroontje vond ik in de knippie van augustus dit jaar maar ik heb er de mouwen uit gelaten. Nadien is het eigenijk poepsimpel.
In plaats van de velcro die ze in Knippie aanraden heb ik drukknopjes gebruikt want die vind ik net iets baby-vriendelijker.
Bij ons Pebbles was het toch zo dat ze al vroeg doorhad hoe ze velcro moest open krijgen. Drukknopjes dus, veel gemakkelijker te plaatsen en ze krijgen het minder vlug open.
Op een uurtje of 5 had ik het jurkje gemaakt. Dat was het voordeel van de urenlang weeën van zuslief, uiteindelijk raakte het jurkje toch op tijd af!!
Toch een voordeel he. Hayley wist dat, geen jurkje, geen geboorte.
Et voila, u vraagt, wij draaien.

Biedaj Beebie

Verleden zondag was het zo ver. Precies een jaartje geleden 'kochten' we ons Pebbles. Een jaar geleden al!! En -oh cliché- ik herinner mij alles nog perfect. Hoe loeiheet het was (eigenlijk zoals vandaag, 23 mei is blijkbaar een zonnedag). En hoeveel volk er was, eigenlijk net als vandaag dus.

Gelukkig zie ik er een beetje beter uit dan een jaar geleden. Netjes van de kapper, iets minder opgezwollen, chique kleren aan ipv een slaapkleedje. Alle, t was allemaal iets appetijtelijker.

En nu waren er ook hapjes voorzien. Met dank aan enkele vrienden beschikten we over een hele tafel vol desserts: muffins, appelcrumble, tiramisu, cake, fruittaart en véééééééééééél chocolade. Zoetebekjes hebben zondag dus hun hart kunnen ophalen. U hoort mij al juichen ja :)

Het feestje was kort maar krachtig. We hielden het in de Brug in Aalst. Een hele aanrader voor mensen van Aalst. Supergoedkoop voor inwoners en eigenlijk nog een heel knap zaaltje. Je hoeft geen duur voorschot te betalen (toch niet voor de kleine zaaltjes) en je kan gemakkelijk afspraken met de brouwer zodat je drank eigenlijk al klaarstaat.

Gelukkig konden we het ook buiten met het mooie weer. Want het was wel een zaal voor 99 personen maar met zo'n 60 man zat de zaal wel goed vol. Maar de zon was van de partij en daar hebben we dan ten volle gebruik van gemaakt.




Ik was ook zeer tevreden van het verjaardagskroontje, die ik zelf gestikt had. Mijn eerste experiment, zonder patroon, zonder tutorials op internet. Gewoon, we proberen het wel eens. En uiteindelijk was ik wel blij met mijn experiment. Verbetering kon natuurlijk wel nog maar goed een mierenneuker die daar op lette. Pebbles hield hem gelukkig - na enig aandringen, want ze is niet zo'n hoedenjuffertje- toch op haar kopje.
Het jurkje heb ik trouwens ook zelf gemaakt. Ik wou eigenlijk een aardbeienthema maar rode paddestoeltjes waren ook goed :).

Nee, we zijn niet verwend. De verjaardagscadeautjes tafel. De volgende dag hadden we gratis entertainment door alle cadeautjes uit te pakken, sorteren en op hun plek te leggen.

Ik denk trouwens dat we een groter huis nodig hebben met al die cadeautjes erbij. Ik vind het wel een leuke gedachte, een huis vol cadeautjes. How very Pippi of me...

Vanavond op het menu: escargots

Argh, plant ik een paar weken geleden allemaal groentjes en kruiden, eten die verdomde slakken de helft al niet op zeker.
Het begon met de broccoli. Maar ondertussen zijn de dragon, bieslook en peterselie ook al gesneuveld. En de planten die de slakken zouden mogen eten (wegens overvloedige groei zoals daslook en munt) die lusten ze natuurlijk niet.
Ik wou geen milieubelastende insecticide gebruiken wegens ons groen imago dat we toch proberen na te streven. Verleden jaar had ik geprobeerd met de bier methode maar ik vond het wel wat goor om nadien de verdronken slakken met verschraald bier te vinden.

Van een vriend kreeg ik de tip om slakkenlijm te gebruiken. Klinkt ook vies, maar het schijnt mee te vallen. Je giet een kringetje rond de plant en de geur zo de slakken al afschrikken. De lefgozertjes die er toch durven over te gaan zouden er wel in vast plakken. Maar ja. Het is niet giftig en dus ecologisch. We zullen zien!!

De door slakken geteisterde dragon

Zonneke in huis

Omdat het zo'n mooi weer is, zijn we ondanks ze wat ziek is toch een wandeling door het park gaan maken.
De speeltuin zat vol grotere kindjes dus heeft ons Pebbles voor de eerste keer met de voetjes in 't zand gezeten.

Waar zijn mijn voeten nou naar toe?

Verleidelijk vegi

Omdat Pebbles vanaf 8 maand eigenlijk soya bonen mag eten (en ze eigenlijk al 10 mnd is) heeft ze vandaag voor de eerste echt vegi gegeten

Omdat ik zelf vegi ben, had ik altijd gedacht mijn kind zo op te voeden. Als in 'de appel valt niet ver van de boom'. Ik kreeg al veel negatieve commentaar toen ik tien jaar geleden zelf vegi werd. Ondertussen is die commentaar wat geluwd maar toch vinden de meeste mensen het toch niet echt gezond. Ok ik ben mager en zie wat bleek. Maar dat was eigenlijk al zo toen ik nog tot het carnivoren clubje behoorde.

Uiteindelijk vind ik dat ik niet meer ziek ben dan een ander. En is vegi zijn een groot voordeel voor mij want ik heb last van het fastfood-gen ... Anders zou ik waarschijnlijk niets van groenten en fruit eten.

De meeste weerstand kreeg ik echter toen ik zwanger werd. Mensen vonden dat ik principes opdrong aan mijn toekomstig kind, waren bang voor vitaminen tekorten enzovoort.

Als zwangere heb ik weer effe geproefd van vlees en ik moet zeggen 'ik vind het echt niet lekker'. Echt niet, ik vind het geen meerwaarde. Voor de zekerheid ben ik dan toch maar eens bij de gynaecologe gepasseerd. Zij vond het geen probleem om zwanger en vegi te zijn.

En met het excuus 'als je zwanger bent, eet je wat je wil' bleef ik vegi. En eigenlijk kent Pebbles dan toch een beetje vegi van in de buik.

Toen ze geboren was, twijfelde ik toch een beetje. Ik heb mij geinformeerd bij Eva, dokters en vroedvrouwen. Eigenlijk zag niemand iets slecht in vegi baby's maar uit sociale druk ben ik haar toch maar vlees beginnen geven.

Ik weet het, uiteindelijk beslis ik toch wat ik aan mijn kind geef. Maar ik had zo geen zin in later 'zie je wel' dus at ze vlees. Nu kook ik absoluut niet graag vlees. Ik heb geen idee wat bij wat gaat. Ik proef er niet van en heb dus totaal geen idee hoe het smaakt.

Maar nu mag ze dus soya eten he. Ideaal want vandaag heeft ze soyabonen met erwtjes en patatjes gegeten. En gesmaakt dat dat heeft!!

De appel valt dan toch niet zo ver van de boom.

Voor de rest heeft ze van de Oma het allerschattigste vestje met bijhorend mutsje gekregen. Helemaal zelf gebreien.

Lekker flower power!!

Paaskonijn

Van mijn nicht had ik al de tip gekregen om naar de tweedehandsbeurzen van de Gezinsbond te gaan. Nu heb ik dat nooit gedaan om de simpele reden dat ik altijd vergat wanneer er nu een beurs was of dat ik al iets te doen had of zo.

Enfin, op een saaie zaterdag namiddag zijn we toch eens gaan kijken. Amaai, ik vond het wel de moeite waard. Er was zowel kledij als speelgoed en mijn blauw zakje van de Ikea zat al snel vol.

Ik heb er bvb de Activity Center van Fisher Price (jaren 80's style). Ik zocht er al een hele tijd naar gewoon uit pure nostalgie, ik heb er zelf menig uur aan versleten.

Ik vond het dan ook grappig dat er tegenwoordig Twitter functie's aan worden gekoppeld. Maar Pebbles vind de Activity Center ook leuk zonder Twitter functie. De hond vind het gepiep ook wel interessant. Kind blij, hond blij, Mama blij.

Verder bedraagt de buit nog:

* een muziekdoosje om in slaap te vallen (zocht ik ook al effe naar)

* Floaties voor in het zwembad (want zo'n kind weegt toch, zelf in het zwembad)

* een kralenframe

* Tiny Love acitiveitenbal

En dat allemaal voor de mini prijs van 25 euro

We hadden dan wel gezegd dat we voorlopig nog niet mee doen met allerlei 'consumeren-verplichte feestdagen' zoals Pasen en Sinterklaas. Voorlopig hebben we onze idealen toch effe bijgeschroefd.

Ik troost mij met het feit dat het tweedehands is. Dat maakt het iets minder erg.

Ons kind is trouwens doodmoe van de feestdagen. Nog geen half uur nadat ze al haar speelgoed had gekregen, lag ze al slaap.

De vlagjes zijn af

Taartjes gemaakt van vliesofix

Vlagje: letter gemaakt met vliesofix en omgezet met zigzag applicatie's

Het resultaat!!

Trends

Trend

Deze is een beetje 'overtijd'. Annelyse plaatste deze al meer dan een half jaar geleden maar ik vond hem toch zo leuk dat ik hem weer update. Ik ben namelijk heel gevoelig voor nostalgie. En dit is écht een nostalgisch lijst
Ik was een meelopertje met de volgende trends in het vet gedrukt.

Kleding

Bivakmuts Guilty as charged. Meer nog, t was een knalrode en ik heb er nog foto's van. En neen, die ga ik hier niet plaatsen.
Sponsen broekjes: toch geen herinneringen aan.
Bermuda Mét flashy smiley's up en in t fluo roze met groen. Hoe jaren 80 kon je zijn?
Bretellen: niet echt, die dingen bleven nooit 'hangen' bij mij.
Jeansshort met rafeltjes Als tiener ja, ik had dat ooit eens gezien in baywatch en ik dacht 'da's wel sexy'. Helaas was ik minder welgevormd. Integendeel ik was gezegend met ongelooflijke stekkebenen.
Epauletten: ooit wel gekregen in de vorm van afdankertjes van mijn tante. Gelukkig was ik zo slim om ze er uit te knippen.
Schotse rok
Lycra fietsbroekes in de meest wansmakelijke kleuren: nee, gelukkig niet
Milletjas (voor mijnen tijd)
Body Ze hadden mij verteld dat body's zo warm waren maar dat viel lelijk tegen. De knoopjes zaten ook nooit goed. Aw!!
Batik T-shirt Guilty *schaam*
Caleçon/legging (dikwijls ook met leuk motiefje; Heel knap in combinatie met die stekkebenen
Opgerold sjaaltje als haarlint of om je nek Dees is ne trend dat bij mij nog niet overgewaaid is :)
Broek met elastiekjes onder je voeten: ja maar wel om te paardrijden (dat hoort nu eenmaal bij de outfit)
Gescheurde jeansbroek
Kniekousen
Salopet
Strechtjeans met oversized trui over : de grungelook!! Veru guilty!!
Zwarte T-shirt van muziekgroep Jep, the girlies van de Large
Sweater met kap en zak vooraan Draag ik nu nog, lekker cosy
Houthakkershemd droeg ik ook als meisje (Shirley Manson droeg ze ook!!)
Tobagobroeken (je weet wel … die brede broeken met witte stiksels voor de Marina’s … ) dat ken ik precies ni
Carhartbroeken (voor de rappers/skaters )
Aanpassende driekwartsbroeken
String (vond ik niet zo comfortabel zitten, bovendien afgrijselijk als ‘t boven uw broek uitkwam): IDem dito!!
Bodywarmer spijtig genoeg wel (t was wel warm natuurlijk)
Broek met slip (een slip vooraan, opzij of achteraan de pijpen) deze trend ken ik gelukkig niet
Rok over broek Draag ik nu nog, maar wel veel minder dan vroeger (ik vind het trouwens nog steeds mooi)
Legging onder rok Draag ik nu nog
BH van Marlies Dekkers (waar je dan juist het bovenste bandje van ziet verschijnen)

Schoenen

Espadrilles
All Stars : Draag ik nu nog :)
Elastiekschoenen (sandalen met rubberen zool en 3 elastieken banden)
Sportschoenen met lichtjes in de zool
Bootschoenen
Palladiums
Kickers : vond ik echt afschuwelijk
Dr. martins : met verfmotief!!
Cebo’s
Bufallo’s Die met de vlammekes op de zool vind ik eigenlijk nog steeds mooi, de echte Buffalo's zijn natuurlijk afgrijselijk
Laarzen
Puntschoenen beikes neen
Uggs: raar ik vind da eigenlijk wel mooi ma ik vond ze altijd te duur
Ballerina’s Ik heb er massa's, nog altijd!
Crocs: Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen
Teva’s / stapsandalen
Birkenstocks en aanverwanten
Rubberlaarzen met bloemetjes Nog altijd fan van

Andere

Badges met Smileys Ik had er massa's, op tshirts, op shorts. Alle grote fan ah ja!
Pins
De kuif: ik heb er nog zo gekend, echt lelijk!
Oorverwarmers: Nee, maar ik vind ze nu wel leuk (ik heb er deze winter zelf naar gezocht)
Blauwe mascara
Klaparmband: ja,da wil ik zo weer terug vinden!!!
Flippo’s : alleen al om chips te krijgen
Tamagotchi’s Had ik wel maar vond er niet zo veel aan, Furby was veeeeeel leuker!!! Die hebben we nog bijna in brand gestoken door een sigarette in zijn mond te steken. Hihihi.
Plastieken tuttertjes in allerlei kleuren om aan een ketting te hangen : massa's, ik kon ze amper rond mijn hals dragen. Ze zijn ook helemaal afgesleten.
Rugzak met rubberen stekels: iets teveel Milk Inc voor mij
Pluchen Rugzak
Rubberen zelfgemaakte haarspelden Die was ik zelf vergeten!!
Oilily Parfum. En de map, en kaftpapier enzovoort
Henna tattoo's: Jep en ik vind ze nog steeds leuk
BH haarbandjes: dat draag ik nu nog, hahah. Die zijn écht handig
Dreads en van die vlechtjes in uw haar: Jep, en de pijnlijke uitkam
Plat haar: en dat voor een meisje met krullen!! Ik heb uren aan de stijltang gehangen en ik had dan nog geen resultaat.

Conclusie: Damn, ik was echt wel een meelopertje. Nu nog eigenlijk :)

Nighty night

Dit moest al heel lang af zijn. Maar bij wat tijdsgebrek (ik weet het een oeroud cliche maar toch) gebeurde dat dus niet.

Het is alweer een allegaartje van patronen geworden. Handig zijn wel de drukknoopjes aan de beide zijkanten. Tenzij ze door gaat hebben dat ze die gemakkelijk open krijgt.

De stof is nog voldoende warm voor deze tijd van het jaar. Maar ook weer niet zo dik als haar winterslaapzakjes (de lente begint trouwens vandaag, hurray!!)

Vandaag het laatste stukje met de hand genaaid.

Et voila, de baby kan gaan slapen!!

Paddestoeljurkje

Op een grote paddestoel, wit met rode stippen (wel ja, in dit geval was het omgekeerd).

Voor mijn kind haar eerste verjaardagwou ik een vrolijk jurkje.

Van wit met rode bollen word ik vrolijk.

Helaas 'sta ik niet' met wit met rode bollen (omgekeerd ook niet).

Maar mijn kind staat er wel mee.

Dus hebben we een wit met rode champignonskleedje gemaakt. Voor haar verjaardag.

Het patroon komt eigenlijk nergens van. We hebben gewoon wat verschillende patronen door elkaar gegooid (hoe die heeft leuke mouwen, en whaw dat jurkje heeft leuke plooien).

En voila. Plezant is het wel al dat rekenwerk en af en toe gigantisch de mist in gaan.

Maar goed op nog wat naaiwerk met de hand na, is het af.

De stof is gewoon soepel katoen. De rode zakjes en bandjes waren restjes.

Ik heb alles zelf gestikt. Behalve de zakjes. Ik moest zonodig met wit stikzij werken en dan valt elke fout natuurlijk keihard op. Die heeft de oma dus moeten herdoen want rond stikken in witte stikzij is nog een brug te ver. :)

Het allerleukste is dat de jurk nu zelf een beetje een omgekeerde paddestoeleneffect heeft. Onderaan hangt hij nogal bol. Mijn kind wordt de meeste schattige paddestoel. En dat op haar verjaardag.

Al waaien de wimpels al heen en al weer

Het is bijna ons Pebbles haar eerste verjaardag.
Stiekem word ik er een beetje melig van (Wha, ze groeien zo snel, mijnheer/mevrouw) daarom heb ik mij al op de praktijk gestoord.
Zaaltje: check
Gastenlijst: check
Uitnodigingen: check
Menu: check
Alleen qua decoratie vond ik niet zo snel mijn gerief. Ik heb dan maar besloten om zelf vlagjes te maken. Onder het motto 'zo moeilijk kan het toch niet zijn'. In een quiltboek (Schitterende Quiltideeën van Mandy Shaw) die ik de Oma cadeau gaf, vond ik mijn ding. Nu heb ik van mijn leven nog nooit iets met Quilt gedaan. Maar gelukkig is de Oma er behoorlijk bedrijving in, dus ben ik maar in de leer gegaan.
Er staat zowel een jongens (met piraten) als een meisjes model in (met cupcakes). Eigenlijk vrij seksistisch maar ik val toch als een blok voor het meisjes-meisje thema (minstens 50 jaar feminisme effe vergeten).
Na een bezoekje aan Maison Doree in Opwijk kwam ik keurig terug thuis met mooie stofjes. Maison Doree heeft heel veel stofjes. Net zoveel als bij Van Leuven maar iets handiger uitgestald. Maison Doree heeft een grotere opslagplaats. De stoffen zijn netjes geordend (jersey bij jersey, katoen bij katoen enzo) en ze liggen naast elkaar. Bij Van Leuven heb je wel meer de typische familiebedrijfsfeer (lees ik vind ze sympathieker) maar je hebt wel wat hulp nodig om je stof te vinden.
Enfin, ik koos voor een stevig jeansstofje voor de vlagjes. Giryl girly want er staan geborduurde bloempjes op. Voor de letters koos ik een roos vichy katoenen stofje met jaja, bloemetjes ('t begint op te vallen dat ik wel voor bloemenmotiefjes val). De vlagjes heb ik dubbelzijdig uitgeknipt en er Fat Quarter voeringstof tussen gestoken zodat de vlagjes toch niet teveel wimpelen. De letters heb ik uitgeknipt op vliesofix en moet ik er gewoon nog op strijken. En nadien misschien toch even zigzaggen, dat ze er tijdens het wimpelen niet afvallen. De vlagjes zijn wel nog niet klaar, ik moet eerst nog es bij de leermeester binnen springen. Die heeft er toch al bij al iets meer verstand van. LettersDe letters op de vlagjes geprikt. Klaar om te zigzaggen.

Tasjes!

Ik wou al een tijd zo'n bananentasje.

Maar ik vond hem nergens. Of toch niet in een stof die mij aanstond.

Dus heb ik op internet een patroon besteld voor een tas. De stof heb ik van een vriend gekregen, het waren zijn oude gordijnen. Nou ja, oud.

Hij was ze rap beu gezien en ze komen van Ikea.

Omdat het best zware stof is, was ie ideaal voor een tas. Zo blijft er toch een beetje vorm in.

Ik heb hem al een tijdje geleden gemaakt en ik ben er nog steeds dol op.

Meestal irriteren tassen met kleine riemen mij maar deze blijft goed aan de schouder hangen. En omdat hij niet al te groot is, voel je hem amper onder je arm.

En kan ik er niet teveel in meezeulen want met grote tassen krijg ik nogal een landloper-impuls. Dan prop ik er zo veel mogelijk in want je weet maar nooit.

Dat kan nu dus niet.

In het patroon waren wel zakken aan de binnenkant voorzien. Die heb ik weg gelaten want, eerlijk, ik was een beetje lui. En ik had al enkele uren achter het stikmachine moeten zitten (zo Easy als op het pakje stond, zo easy vond ik het toch niet hoor).

Daar heb ik nu een beetje spijt van. Want zoals je misschien wel weet, zitten er in een vrouwentas ook wel dingen die je eigenlijk liever verborgen houdt vb maandverband.

Heel erg genant als het toch opeens je tas uitrolt.

Maar goed, die prop ik nu dus ergens van onder in de tas. Zo valt het minder op.