vrijdag 6 juli 2012

Massaproductie

*
Nieuwe machines rocks.
Amaai, wat een verschil met mijn Bernette, die Bernina B380: geruisloos, sneller, 't doet praktisch alles zelf. Luxe, luxe, luxe...
Van mij? Helaas niet.
Maar ik mocht hem wel eens lenen. En djezes hoe moet ik u nooit terug gaan naar mijn ouwke? Op anderhalf uur had ik zowaar 2 rokken af. Ok, daar zat de overlock (ook niet van mij; ook in bruikleen) en de easypeasy modelkes van Madame Zsazsa ook voor iets tussen.
Dus geen zakken, ritsen, belegs, paspels of ander poespas.
Twee simpele rokken met boordstof.
Ideaal! Want driejarigen blijken een ijzersterke mening te hebben. Niks hebde daar nog aan te zeggen. Niks! MiniMiss wil alleen nog maar rokken dragen.
Heel fijn als je zonet de winkel leeg gekocht hebt met shortjes in alle kleuren (ik zou mezelf meer als een broekenmeisje omschrijven, dat blijft toch gemakkelijker)
Anyway, rokken dus. Die ik nu dus op grote schaal produceer... voor de driejarige met de ijzersterke mening.
Owjaa, de overlock. Net als half blogland ben ik fan. Wat netjes! Wat snel! En als de garen er voor al worden ingezet toch, zo gemakkelijk! Ik zigzag nu nooit meer! Ik maak wel een omtoertje naar de lockmachine.
Et voila, 't resultaat

woensdag 4 juli 2012

Met liefde (en gember) gemaakt, dat smaakt



Af en toe bloghop ik wel eens. 't Is leerzamer dan TV dees dagen. En ge doet er nog inspiratie van op ook. Deze keer ben ik geïnspireerd door deze Madame met de Blog waar ik Vrolijk van word.
Ge moet zeker eens kijken, het water liep me gewoon in de mond. En ik hou zelf helemaal niet van zoetig op mijn bo'ke. Maar die foto's en recepten brengen mij toch op andere ideeën. 
Zoals de meesten waarschijnlijk werd ik licht nostalgisch aan periodes waar ik zelf met brooddozen naar school trok en daarin vaak bo'kes met (door mama) zelfgemaakte confituur aantrof. 
Confituur van 'zeembessen'. Al gruwelend bessen trekken in struiken vol spinnen en ander ongedierte-waar-ik-de-naam-niet-van-ken, een lamme arm van al die bessen door zo'n zeef te draaien, nadien heel lang koken enzovoort. Ik had zo gezworen nooit meer confituur te maken. 
En toch..
Meer dan tien jaar later zijn de nare herinneringen wat verbleekt en hebben die plaatsgemaakt voor de goeie: eindelijk nog eens goeie confituur, het plezier van zelf iets maken én heel uw huis dat naar zoetigheid riekt. Bovendien ben ik nog bezig met mijn persoonlijke queste 'hoe uw kinders meer fruit te laten eten' die tot nu toe weinig geslaagd was. Maar we geven niet op

En dus bevond ik mij dinsdag op de markt in een nabijgeleggen stadje voor mango's want dees mevrouw haar recept leek me wel doenbaar. En dan nog wat bijlezen bij de Uberhuisvrouw die haar volk leerde naaien en (iets minder bekend) ook leerde koken gelijk in de ouwen tijd .
Voila, genoeg voorbereid. Au boulot!
Ik had eerlijk gezegd heuse drama's in gedachten. Laten we het zo zeggen, als de liefde van de man door de maag gaat, dan is de mijne fink gekl*****t.    Ik zag zwartverbrande viezigheid in mijn potten, een verbrand hand, een waar slagveld wat ooit mijn keuken was, etc etc
Maar neen, het lukt zowaar (ha, een goei voorbereiding!).
Nu staan er maar liefst 15 mini pottekes "Vruchtenboter van Mango" in mijn kast te blinken (cadeaukes voor loved ones want ik was toch een beetje ambitieus) en een mega-pot voor onszelf. 
Min-puntje in mijn voorbereiding in het orginele gerecht zat kardemom. Ik had dat! Maar thuis aangekomen bleek dat potje dus onvindbaar. Ik besloot er dan maar gember bij te kappen (ik hou van de combi groente/fruit met een of ander kruid erbij) onder het motto 'dat zal ook wel smaken zeker?'. 
Die pectine heb ik ook niet echt gevonden in den Delhaize. Maar er bleek pectine in de geleisuiker te zitten dus ja. Pectine is pectine zeker?
Ik vind het resultaat alvast geslaagd alhoewel de mijne er toch meer confiturig uit ziet als de gele vruchtenboter van Annelies. Maar goed. Mijn kinderen lusten het ook maar niet op hun boterham. Met de vinger in het potje is natuurlijk veel lekkerder. De vieze pollekes op mijn keukenkasten en ander meubilair neem ik er dan maar bij. 
Missie geslaagd. Ha en dat voor een Anti-Keukenprinces. Applausje voor mezelf *klap klap*







woensdag 18 april 2012

Fearless with cars and trucks


Deze peuter in spe ging den Ikea in Gent onveilig maken. 
Ideaal om zijne nieuwe trui te showen. Het plan was iets jongensachtig. En iets stoer! Oh en ook nog even hip als het niet teveel gevraagd was. Want mijn kleine man is stoer. En hip!
De "autootjes en bussen stof" was dus ideaal. En boordstof! Want er zijn weing naaidingen waar ik zo aan verknocht ben als aan boordstof. Easy peasy om te naaien en t ziet er übercool uit (al dus mijn bescheiden mening). En 't past altijd, nog zo'n voordeel. 
Om dan toch iets nieuws te proberen, begon ik aan een patroon uit de deze Ottobre (meer zelf t zelf het  bloesje van de cover). Leuk effect hoor zo'n raglanmouwen (voor wie niet weet wat raglanmouwen zijn, heb ik dit even fijn geWikipediat voor U. Zeg nu nog niet dat dit geen informatieve blog is)
Alleen moesten de mouwen dus precies passen aan de hals. Niet dus. Bovendien kreeg ik het met geen meter over Het Kind zijn hoofd. Gegil, gekrijs enzoverder. Een oplossing moest dus gezocht worden. 
De hulplijn Oma Jenny werd ingeroepen en die stikte er zowaar een rits in tussen mouw en halsje. Zodat Het Kind er vlotjes in past. Geen gegil en gekrijs meer als ik dit pulletjes uit de kast tover. Alleen nog maar bewondering 


 Now, enought with the talking, give me the cookie!!
Finally, cookies!!

maandag 6 februari 2012

Over hobby's die misschien een béétje uit de hand lopen...

Eigenlijk ben ik hopeloos te laat met dit stokje maarrrrr omdat ik nooit iets had wat je ook maar vaagweg kon omschrijven als een stoffenkast.
Maar dankzij gulle giften van mensen die met hun hobby stopten, menig bezoek aan het stoffenspektakel  , goedkope internetwinkels en Van Leuven, begint de verzameling toch enige vorm aan te nemen.
Vandaag toch de moed gevonden om al die zakken vol stof eens te organiseren. Restjes bij restjes, nog grote coupures bij elkaar, verloren naaischaren gevonden,ritsen bij ritsen, biais bij elkaar, knopen in verzamelbakjes et voila... ik bleek toch een hele kast vol te hebben. Ik was toch even verrast van de hoeveelheid die hier toch wel in huis ligt.
Gedaan dus met gezeur dat ik nooit geen stof heb :) Geen excuses meer. Ik zal maar eens beginnen zeker....

woensdag 20 april 2011

Lui? Ma neeeee gij, ik word ook nog eens een ijverig wijf....

Hoe damn, al een week niks gepost!!
Ik steek het op het lentezonneke. Maar ondertussen ben ik toch bezig geweest:
1) slaapzakske voor Broerke: in de hoop dat ie beter gaat slapen (missie geslaagd btw ge slaapt natuurlijk altijd beter in een gepersonaliseerd slaapzakske)

2) Tshirt voor zus: in de reeks 'romantische lente' met bloemekes. Patroontje uit de knippie van Feb/Maart 2011. Het modelleke dat ook de voorpagina sierde. Stofke Tossed Frogs Pink van Vanmarieke



3) Een truike voor Broer zodat het kind ook nog iets heeft om aan te doen he. Stofke Croco Brown van Vanmarieke. Het modelleke komt weer uit de Knippie feb/maart 11. De maat is ne 62 maar het is wel ne grote 62. Broerke moet nog een beetje groeien.



4)  Zomerkleedje voor Zus. Stofke van bij Van Leuven . Patroontje uit de Ottobre Zomer 2011.

Detailke: fornituurke met roodkapje van Vanmarieke
met hartjesknopjes....

5) En om mijn kinderen niet teveel te verwennen heb ik toch maar een rokske voor mezelf gemaakt. Met supergrote zakken want als opvoedster hebde die wel nodig (als mama trouwens ook). Niet superelegant maar wel superhandig. Patroontje komt uit Knipmode Maart 2011 en de stof is gewoon dunne jeans. Afgewerkt met zelfgemaakte rode biais. Valt het trouwens op dat ik de laatste tijd in mijn Rode Periode zit?

Man man, wat heb ik HARD GEWERKT!!
Want dan tel ik al de cadeaukes die ik voor andere mensen heb gemaakt dus niet mee.
Man man man, straks word ik ook nog een Ijverig Wijf....

vrijdag 18 maart 2011

16 plus

Na veel getwijfel: is dit rokske wel 16 plus- proof?
Uiteindelijk toch de knoop door gehakt! Ik voel er mij alvast 16 jaar in...
Da's ook al veel ...

vrijdag 11 maart 2011

Celebrate the boy 2011

Voila, mijn kleine man heeft ook iets zelfgemaakt. Dankzij haar en haar Celebrate the Boy project. Kwestie van ons mannelijk nageslacht niet te vergeten want eerlijk meisjeskleren maken is leuker maar dat ga ik niet luidop vertellen...
Ik had de stof eigenlijk gekocht voor een kruippakske maar dan mogde da patroon natuurlijk niet kwijt spelen. Enfin, 't is dus getransformeerd in een pulleke.
Dat kwam nog goed uit want dat doe je toch meer aan. En 't stofke is toch te dun voor de tijd van het jaar voor zo'n klein kindje.
Ik vond het niet zo simpel om te maken. 't Is echt wel klein zo'n maatje 62. Zelf al is het wat uitgemetn 'op de groei' want anders steek ik daar zoveel werk in en doet hij het een keer aan.
Dat laatste is trouwens niet onrealistisch want hij had het tijdens zijn fotoshoot nog geen 5 minuten aan en hij had het al ondergekotst.
De ondankbare!! (Enfin, hij heeft toch braaf gewacht tot na de foto's, zelf al zijn die zo onscherp als wat, er is echt geen fotograaf aan mij verloren gegaan)
Eigenlijk is het ni schoon dat ik deze foto plaats maar 
ik vond zijn snoet wel kostelijk...