Sjonge, binnen 4 maand heb ik een kind van 2 jaar. Eentje die bijna naar school kan, dat viel me zo juist te binnen toen er in de brievenbus al uitnodigingen zitten voor opendeurdagen van scholen. Iek!
Mijn baby tussen al die andere kinderen, Moeke zal serieus mogen slikken aan de schoolpoort. Maar goed, dat is nog een jaar.
Ondertussen moet je nog heel wat leren: zindelijkheid, samen spelen, delen....
Vooral dat laatste kan soms voor wat problemen zorgen. Delen maakt je gefrustreerd. En bij frustraties is er veel ongeduld en gewapper met de handjes. Op heel slechte momenten zelf heuse driftbuien. Dan verandert mijn poppemieke in een heus huilebakje compleet met rood aangelopen gezichtje en snotneusje. De tranen bengelen dan uit je oogjes. Gek toch hoe je gezicht van gezellig rozig naar boosaardig rood kan oplopen in welgeteld 2 sec.
Gelukkig zijn de driftbuien maar tijdelijk. Hoe hard je ook kan brullen, zo hard kan je ook giechelen. Want laat dat duidelijk zijn, je bent een echt meisje. Schoenen shoppen is de max (vooral ze allemaal uit de rekken halen en passen), heel gek want ik ben zelf geen shoe-aholic. Of kleedjes uit de rekken halen. Of aan prijsaanduidingen prutsen, dit ten groot ongenoegen van menig kassa juf. Natuurlijk mag je dat niet maar je handen zijn zoooo vlug. De cliche's zijn waar: je moet ogen op je rug hebben.
Je bent ook erg geinteresseerd in juwelen: mama heeft prachtige oorbellen en bezoeksters worden altijd uitvoerig gechecked op blinkende kettingen. Onlangs kreeg je een ringetje. De veel 'Ooooh's' en 'Waaw's' waren heel schattig alleen jammer dat het ringetje niet pruts-bestendig was. Niet alleen jij vond het ringetje geweldig, iedereen in de omgeving bekeek je vol bewondering. Daar geniet je zo van. Net als wanneer Mama je een nieuw jurkje heeft gemaakt, dan paradeer je als een volleerd model. Zo wel voor publiek als voor de foto. Want in tegenstelling tot je mama en papa ben je zowaar behoorlijk fotogeniek. Ik weet wel dat elke ouder dit over zijn kind zegt, maar jij kan huilend naar de fotograaf gaan en bij de flits zelf je grootste glimlach boven halen.
Het jaar is behoorlijk verrassend voor je begonnen. Je bent nu Grote Zus. Vol overgave pas je op je broertje. Je aait hem (soms wat hardhandig) over zijn bolletje, je wil niet vertrekken voor Broer in de wagen zit, je loopt 's morgens direct naar het parkje om 'beebie, beebie' te begroeten,je begint je pop te baden en luiers aan te doen. Ons Pebbles is zowaar een fantastische grote zus.
Verbaal maak je zowieso grote sprongen: je loopt vrolijk zingend 'kaka' kakaa' in den Delhaize, je zwaait en roept hard Dadaaaa naar iedereen die ook maar aanstalten maakt om te vertrekken, je roept hard om je papa als mama voor de zoveelste keer je neusje wil schoonmaken (waar je een hardgrondige hekel aan hebt, dat bewees je toen je je neuspeer zowaar in de vuilbak gooide), s avonds wil je je 'tuuuuutje en beer' en vrolijk gil je bij elk kindje dat je ziet 'beebie, beebie'.
Leuk dat ik nu thuis ben, nu kan ik nog meer van je capriolen genieten.... Want oh my god wat zal ik die capriolen missen als ik weer moet werken!! Laat Juni nog maar ver weg zijn...
0 reacties:
Een reactie posten