zaterdag 24 oktober 2009

Last Chill days


De laatste dagen dat ik nog thuis ben. Ik word er behoorlijk melig van want ik ben ondertussen mijn Desparete Housewive leven enorm gaan apprecieren.
Eigenlijk kan ik nog amper geloven dat ik een werkend leven terug gewoon gaan worden. Mijn huis lag er nog nooit zo proper bij, alle dieren hun kot was eens op tijd schoon gemaakt, mijn kookkunsten zijn wat opgekrikt en last but not least ik heb zo genoten van mijn jaarke onthaasten en mijn kinneke natuurlijk.
Natuurlijk werd er wat minder geshopt wegens toch wel een minder budget. In het begin vond ik dat wat vervelend maar kapitalisme is ook niet dat. Thuisblijven went snel en de luxe die het mee brengt ook.
Maar bon, het laatste weekend dus...


Dus heb ik de bloemetjes nog eens buiten gezet. Letterlijk dan, ik wil in de
lente massa's bloemen in mijne hof, dus heb ik zo'n 150 bloembollen geplant, in de pletsende regen nog wel. Hopelijk komen ze volgend jaar toch eens uit. Maar vorige jaren wachtte ik altijd zoo lang totdat ze eigenlijk al verrot waren (eigenlijk is het dus mijn fout). Dit jaar ben ik eens braaf geweest. Gisteren gekregen, vandaag al in de grond.
Voor al mijn moeite, wil ik dus een meer dan boomende Lentetuin in April!!
Nadien nog wat gebreien. Ik wil graag een baret. De eerste steken (recht en averecht) had ik al snel onder de knie. Fantastisch, want als 7 jarige had ik een bloedhekel aan handwerk.
De jongens mochten knutselen. Dat was toen meer mijn dada en uit pure protest verknoeide ik elk brei-, haak, en elke vingervaardigheid.
Twintig jaar later merk ik dat het eigenlijk niet zo erg is en zelf best leuk. Vermits ik ook een
koukleum ben, komt die baret mooi van pas.
't Is te zeggen als hij lukt want de patentsteek lukt mij niet. Ik heb dan ook niet echt een gemakkelijk soort wol gekocht. De draad verdikt en verdunt op regelmatige tussenpozen. Misschien moet ik toch op zoek gaan naar een draad met normale dikte.
Nadien heb ik wat gestikt. Pebbles haar konijn is min of meer gelukt. Alleen moet je er wel op tijd aan denken dat je tijdig stopt met stikken zodat je het konijn nog kan omdraaien zodat de naden niet zichtbaar zijn. Knoeier!! Enfin, dat euvel was nog snel opgelost. Alleen jammer dat ik niet genoeg fibrofill had. Nu moet dat arme kind nog wachten tot maandag eer ze haar konijn heeft...

0 reacties: