't is zover. Vanaf maandag is het eerste tandje doorgebroken. Juist op 5 maand en 3 dagen!
Ze kwijlde al een hele tijd. Eigenlijk al vanaf 3 maand. De oma dacht dat ze al rap tandjes zou krijgen. En ja hoor, grootmoeder's wijsheid heeft het gehaald.
Verleden week had ze enkele moeilijke momenten waarin niets hielp. Eten, rondlopen, massage's... niets bracht soelaas. Natuurlijk gebeurt dit weer net als er bezoek was. En ik had nog zo lopen poochen.. 'Jaja, zo een braveke da ze is'.
Iets te vroeg gejuicht want toen ze 'en masse' rond om haar stonden, begon ze te huilen. Ik vond het al zo vroeg voor vreemdenangst (alhoewel ze de mama en papa wel al goed herkent en ons genoeg trakteert op een grote glimlach)
Enfin, tandjes dus. Heel erg schattig want als ze nu lacht, zie je zo een stukje tand zitten. Erg mooi is het niet maar wel aandoenlijk.
Op de foto kijkt ze niet zo blij maar ze was heel geconcentreerd op haar piano aan 't rammen. Ne echte virtuoos, mijn kind!!
Zondag 1 NOV 09
0 reacties:
Een reactie posten