Ik wou al een tijd zo'n bananentasje. Maar ik vond hem nergens. Of toch niet in een stof die mij aanstond.
Dus heb ik op internet een patroon besteld voor een tas. De stof heb ik van een vriend gekregen, het waren zijn oude gordijnen. Nou ja, oud.
Hij was ze rap beu gezien en ze komen van Ikea.
Omdat het best zware stof is, was ie ideaal voor een tas. Zo blijft er toch een beetje vorm in.
Ik heb hem al een tijdje geleden gemaakt en ik ben er nog steeds dol op.
Meestal irriteren tassen met kleine riemen mij maar deze blijft goed aan de schouder hangen. En omdat hij niet al te groot is, voel je hem amper onder je arm.
En kan ik er niet teveel in meezeulen want met grote tassen krijg ik nogal een landloper-impuls. Dan prop ik er zo veel mogelijk in want je weet maar nooit.
Dat kan nu dus niet.
In het patroon waren wel zakken aan de binnenkant voorzien. Die heb ik weg gelaten want, eerlijk, ik was een beetje lui. En ik had al enkele uren achter het stikmachine moeten zitten (zo Easy als op het pakje stond, zo easy vond ik het toch niet hoor).
Daar heb ik nu een beetje spijt van. Want zoals je misschien wel weet, zitten er in een vrouwentas ook wel dingen die je eigenlijk liever verborgen houdt vb maandverband.
Heel erg genant als het toch opeens je tas uitrolt.
Maar goed, die prop ik nu dus ergens van onder in de tas. Zo valt het minder op.
